ในการทำงานของข้าราชการนั้นย่อมต้องมีสถานที่ทำงานเป็นสำนักงานในการเปิดให้บริการแก่ประชาชน ซึ่งทั้งแทบทั้งหมดล้วนมาจากภาษีประชาชน แต่กลับมาข้าราชการจำนวนมากมองว่าสถานที่ทำงานที่มาจากภาษีประชาชนเพื่อบริการประชาชนเป็นเสมือน”สิ่งบ่งบอกฐานะบารมีของตนเอง”
สำหรับหน่วยงานระดับกระทรวง ทบวง กรม ที่มีบทบาทหน้าที่ภารกิจระดับประเทศ ย่อมต้องมี”ห้องรับรอง”เพื่อใช้รับรองบริการแขกบ้านแขกเมืองหรือผู้มีเกียรติ ถือว่าเป็นหน้าเป็นตาของประเทศ ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติและดีต่อภาพลักษณ์ของประเทศถ้ามีเพื่อภารกิจของหน่วยงาน แต่มีผู้บริหารหน่วยงานจำนวนมากใช้งบประมาณจำนวนมากในการปรับปรุงห้องทำงานของตนเองให้หรูหราเกินจำเป็น บางแห่งเฟอนิเจอร์หรือของประดับห้องนำเข้ามาจากยุโรป บางแห่งก็บ้าสะสมงาช้างและเครื่องประดับโบราณ ทั้งที่หน่วยงานของตนเองก็มีห้องรับรองแขกอยู่แล้ว บางหน่วยงานมีมากกว่า 1 แห่งด้วยซ้ำ แล้วบางคนปรับปรุงเสร็จก็ไม่เปิดรับรองแขกเลย แค่เอาไว้อวดเพื่อนๆผู้บริหารด้วยกัน แต่ก็ดันทุรังเอางบประมาณจากภาษีประชาชนจำนวนมากมาปรับปรุงห้องทำงานของตนเพื่ออวดบารมีทั้งที่บางคนย้ายมารับตำแหน่งแค่ 4 ปี แล้วก็ต้องหมุนเวียนไปรับตำแหน่งที่อื่นต่อ แล้วคนใหม่มารับตำแหน่งก็รื้อปรับปรุงใหม่อีก เวียนเป็นวัฏจักรที่สิ้นเปลืองแบบนี้เรื่อยไป เพราะการปรับปรุงแต่ละครั้งใช้งบประมาณไม่ต่ำกว่าหลักล้าน คิดดูสิว่าภาษีประชาชนถูกเอามาละลายกับเรื่องแบบนี้อยู่ตลอด ประชาชนรู้เข้าเขาจะติดยังไง
อีกฟากหนึ่งของห้องผู้บริหารอันหรูหรา สถานที่ทำงานของข้าราชการและพนักงานราชการนั้นกลับได้รับการปรับปรุงในแต่ละครั้งอย่างยากลำบากและได้รับงบประมาณเพียงน้อยนิด ทั้งที่เป็นส่วนงานที่ไว้บริการประชาชน หลายๆแห่งบุคคลาดรต้องทนใช้งานครุภัณฑ์ที่มีอายุมากกว่าพ่อแม่ของพวกเขาเสียอีก บ้างก็มีปัญหาเรื่องความปลอดภัยแต่ก็ต้องทนใช้งานเพราะมันยังใช้งานได้อยู่เท่านั้น เพื่อให้สามารถบริการประชาชนต่อไปได้ ยังไม่รวมถึงฝ่ายสนับสนุนงานของข้าราชการและพนักงานข้าราชการอย่างคนงาน แม่บ้าน และรปภ.ที่ส่วนใหญ่เป็นพนักงานจ้างรับเหมาบริการหรือพนักงานจ้างตามสัญญาบริการ ที่ช่วยดูแลสถานที่ราชการและช่วยสนับสนุนงานบริการประชาชนกับข้าราชการและพนักงานราชการ แต่สวัสดิการแทบไม่มี ไม่มีแม้แต่ประกันสังคม หลายๆคนเคยเป็นลูกจ้างประจำหรือพนักงานราชการมาก่อน แต่เกษียณแล้วและยังรักหน่วยงานจึงมาทำหน้าที่ดังกล่าว แต่กลับไม่ค่อยได้รับการดูแลที่ดีนัก บางหน่วยงานยังจ่ายเงินเดือนไม่ตรงเดือนบ่อยๆก็มี ทั้งที่เงินเดือนพวกเขาแค่หลักพันเอง รวมถึงสถานที่ทำงานก็ยังถูกจัดสรรให้ไม่ค่อยดี บางที่ให้พักในอาคารที่ใกล้พังก็มี ทั้งที่พวกเขาก็คือฟันเฟืองหนึ่งของระบบราชการ
สุดท้ายนี้ การเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ได้เพื่อโจมตีผู้หลักผู้หลักผู้ใหญ่แต่อย่างใด แต่เพียงอยากส่งเสียงให้ท่านพิจารณาการใช้งบประมาณให้คุ้มค่าและรอบคอบ ไม่ใช่ใช้เพื่อสนองความต้องการของตนเองโดยไม่ได้เป็นส่วนช่วยในการทำงาน เงินทุกบาททุกสตางค์ล้วนมาจากหยาดเหงื่อแรงกายของประชาชน และลูกน้องของท่านทุกระดับไม่ว่าจะเป็นข้าราชการหรือไม่ใช่ข้าราชการ ควรช่วยสนับสนุนการทำงานของเขาเพื่อที่เขาจะได้ให้บริการประชาชนให้ได้ดี เป็นไปตามภารกิจและหน้าที่ของหน่วยงาน และพวกเขาจะได้รักและเคารพท่านจากใจจริงด้วยนั่นเอง
บทความ/ภาพ โดย จัตุราคม
